Εγκύκλιος Μητροπολίτη για τα Χριστούγεννα ~ .

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ

Ἀρ. Πρωτ.: 673 Βέροια, 12 Δεκεμβρίου 2016

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης

τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας

ΠΡΟΣ

τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ρεύσαντα ἐκ παραβάσεως, Θεοῦ τόν κατ᾽ εἰκόνα γενόμενον … αὖθις ἀναπλάττει ὁ σοφός Δημιουργός».

Ἑορτή τῆς Χριστοῦ γεννήσεως, ἑορτή τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος συνοψίζει στούς στίχους τοῦ τροπαρίου ὅλη τήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί συγχρόνως ὅλη τήν ἱστορία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τό πλάσμα του.

Δημιούργημα τῆς θείας ἀγάπης ὁ ἄνθρωπος, πού ὁ Θεός τόν πλάθει σύμφωνα μέ τή δική του εἰκόνα καί τοῦ δίνει τήν πνοή τῆς ζωῆς καί μαζί της τή δυνατότητα νά φθάσει ἀπό τό κατ᾽ εἰκόνα στό καθ᾽ ὁμοίωσιν.

Δημιούργημα τῆς θείας ἀγάπης ὁ ἄνθρωπος, καί ὅμως ἐκεῖνος ἀγνοεῖ τήν ἀγάπη του καί παρακούει τήν ἐντολή του. Καί ὁ πηλός ἀπό τόν ὁποῖο τόν ἔπλασε ὁ Θεός διαλύεται, ἡ εἰκόνα παραμορφώνεται, ὁ δρόμος πρός τό καθ᾽ ὁμοίωσιν χάνεται καί ὁ ἄνθρωπος παραπαίει σέ ἕνα κόσμο ἀπό τόν ὁποῖο ἐξεδίωξε μέ τή θέλησή του τόν Θεό.

Δημιούργημα τῆς θείας ἀγάπης ὁ ἄνθρωπος· ἀλλά ἄν ὁ ἄνθρωπος ξεχνᾶ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν τόν ξεχνᾶ, γιατί «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι». Καί ἔρχεται πάλι στή γῆ «μορφήν δούλου λαβών», ἔρχεται «δι᾽ ὑπερβολήν ἀγαθότητος», ὄχι γιά νά τόν ἐπιπλήξει, ὄχι γιά νά τόν τιμωρήσει, ἀλλά γιά νά τόν ἀποκαταστήσει. Ἔρχεται γιά νά ἀποκαταστήσει στό πρόσωπό του τή θεία εἰκόνα του, φορώντας ὁ ἴδιος τήν ἀνθρώπινη σάρκα. Ἔρχεται γιά νά τοῦ δείξει καί πάλι τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στήν ὁμοίωσή του μέ τόν Θεό, «κενώσας ἑαυτόν» καί «γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ». Ἔρχεται γιά νά ἀναπλάσει τόν κόσμο πού εἶχε διαλύσει ἡ ἁμαρτία καί νά ἀποκαταστήσει τόν ἄνθρωπο πού εἶχε καταστρέψει ὁ διάβολος. Ἔρχεται γιά νά θεραπεύσει τίς πληγές καί τά τραύματα πού εἶχε προκαλέσει ἡ περιπλάνηση τοῦ ἀνθρώπου σέ μονοπάτια μακριά ἀπό τόν Θεό καί νά ἐπαναφέρει τήν εἰρήνη καί τήν ἁρμονία στόν ταραγμένο κόσμο.

Ἔρχεται στή γῆ ὁ Χριστός καί γίνεται ἄνθρωπος καί μᾶς χαρίζει τή δυνατότητα τῆς ἀναπλάσεως τῆς φθαρμένης ἀπό τήν ἁμαρτία μας φύσεως καί τή σωτηρία. Ἔρχεται καί μᾶς καλεῖ κοντά του αἰῶνες τώρα γιά νά ἀναδημιουργήσει μέ τή συγκατάθεσή μας τή θεία εἰκόνα του στήν ψυχή μας καί νά ἀποκαταστήσει τήν «καλή λίαν» μορφή τοῦ κόσμου πού εἶχε διαταράξει ἡ ὑποδούλωση τοῦ ἀνθρώπου στήν ἁμαρτία.

Καί ἐμεῖς τί κάνουμε, ἀδελφοί μου; Σπεύδουμε σάν τούς ποιμένες καί σάν τούς μάγους στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ πού μᾶς περιμένει; Σπεύδουμε καί γονατίζουμε ἐνώπιόν του γιά νά τοῦ ποῦμε: «Ναί, Κύριε, ἀνάπλασε τήν φθαρμένη εἰκόνα σου στήν ψυχή μου πού ἔχει διαλυθεῖ ἀπό τήν παρακοή τοῦ θελήματός σου, πού ἔχει διαχυθεῖ ἐξαιτίας τῶν φροντίδων καί τῶν μεριμνῶν τῆς καθημερινότητος τῆς ζωῆς μου, πού ἔχει παραμορφωθεῖ ἐξαιτίας τῆς φιλοδοξίας, τῆς αὐταρεσκείας, τοῦ ἐγωισμοῦ, τοῦ ἀτομισμοῦ καί τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν»;

Σπεύδουμε ἐνώπιον τοῦ δι᾽ ἡμᾶς σαρκωθέντος Χριστοῦ γιά νά τοῦ ποῦμε:«Ναί, Κύριε, ἀνάπλασε τόν κόσμο σου τόν ὁποῖο καταστρέψαμε καί παραμορφώσαμε ἀπομακρυνόμενοι ἀπό τήν ἀγάπη σου καί τίς ἐντολές σου, διεκδικώντας ὁ καθένας τό προσωπικό του συμφέρον καί ἀδιαφορώντας γιά τήν ὠφέλεια τοῦ ἀδελφοῦ μας καί γιά τό καλό τοῦ συνανθρώπου μας»;

Σπεύδουμε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος τῆς εἰρήνης γιά νά τοῦ ποῦμε: «Ναί, Κύριε, ἀνάπλασε τήν ἀνθρωπότητα πού ἀπομακρύνθηκε ἀπό τή χάρη σου,πού διαλύθηκε ἀπό τούς ἀνταγωνισμούς καί τίς συγκρούσεις, πού γέμισε παντοῦ συντρίμμια,ἀποτέλεσμα τῶν συγχρόνων πύργων τῆς Βαβέλ πού οἰκοδόμησε νομίζοντας πώς θά σέ φθάσει»;

Ἀδελφοί μου, ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστός μᾶς περιμένει νά σπεύσουμε πλησίον του. Ἄς μήν ἀμελήσουμε, ἄς μήν ἀδιαφορήσουμε, ἀλλά ἄς τρέξουμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τούς ποιμένες καί τούς μάγους γιά νά τοῦ ζητήσουμε νά ἀναπλάσει τίς ψυχές μας καί τόν κόσμο μας καί νά μᾶς ἀναγεννήσει μέ τή θεία του δύναμη γιά νά αἰσθανθοῦμε στή ζωή μας τήν ἀληθινή χαρά τῶν Χριστουγέννων, τή χαρά τῆς παρουσίας του ἀνάμεσά μας καί τῆς παρουσίας του στή ζωή μας.

Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς τεχθέντα Κύριον εὐχέτης