2015 ~ .

Παιδικά μάτια παντού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, γεμάτα θλίψη, δάκρυα και πόνο! Παιδικά μάτια, θεατές, γεμάτα απορία για ό,τι συμβαίνει, στερούμενα σοβαρών και ενηλίκων απαντήσεων- εξηγήσεων!
«Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…»

Πώς να κρυφτείς από την αλήθεια, από τη φωνή της συνείδησης για το καθ΄ όλα αβέβαιο μέλλον τους, ή για το παρόν που για κάποια από αυτά είναι συνώνυμο της πείνας, του πολέμου, της απώλειας των γονιών τους ή ακόμα και του θανάτου; Και για τα άλλα όμως παιδιά τα πιο «τυχερά», τα δικά μας παιδιά, που ακόμα ζουν σ΄ ένα προστατευμένο και προστατευτικό περιβάλλον, είναι αμφίβολη η συμπεριφορά και η αντίδραση στην οποία θα οδηγήσει η ανασφάλεια που βιώνουν από αυτές τις εικόνες και από τη γενικότερη περιρέουσα ατμόσφαιρα. Εάν η ανασφάλεια μεταφραστεί σε ευαισθητοποίηση και έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον, ευχής έργον! Εάν όμως εκτονωθεί με τη μορφή της πλήρους αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο και μιας εγωκεντρικής, ιδιοτελούς και κατ΄ επέκταση επικίνδυνης συμπεριφοράς τότε το μέλλον προδιαγράφεται χειρότερο από το παρόν! Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι οι αυριανοί πολίτες που θα διαμορφώσουν τη νέα κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, η ευθύνη που φέρουμε εμείς σήμερα, ως πολίτες και ως πολιτικοί, για το μέλλον τους, για το μέλλον μας, είναι βαρύτερη από αυτή που φέρουμε για το παρόν, εφόσον και για το δικό μας παρόν ευθύνονται οι προηγούμενες γενιές. Η επισήμανση αυτή δεν γίνεται με σκοπό την αποποίηση των ευθυνών που μας αναλογούν, αλλά για την αποφυγή επανάληψης εσφαλμένων τακτικών, κυρίως από τους αρμοδίους πολιτικούς, ακόμη και αυτών που εντάσσονται σε μια πιο επιφανειακή αντιμετώπιση της κατάστασης, στερούμενων σκοπιμότητας.

Είναι αληθές ότι ως κράτος, ως πολίτες, αδυνατούμε να σταματήσουμε την καταστροφή των άτυχων αυτών χωρών! Εξάλλου κι εμείς οι Έλληνες κατά κάποιο τρόπο είμαστε θύματα μιας, ευτυχώς όχι κυριολεκτικά εμπόλεμης, αλλά μιας οικονομικής κρίσης , που άλλοι αποφάσισαν για εμάς, δυστυχώς με τη βοήθεια πολιτικών μας, που απλώς μας ανακοίνωσαν την επερχόμενη σκοτεινή κατάσταση με φόντο τον φωτεινό ελληνικό νησιώτικο ουρανό, υποτιμώντας την αντίληψή μας. Πολιτικοί που εκλέξαμε οι ίδιοι, όχι δικτάτορες ή πραξικοπηματίες!

Οφείλουμε όμως ως κράτος και ως πολίτες να επιδείξουμε υπεύθυνη και ανθρωπιστική καθ΄ ουσίαν στάση, όχι προσχηματική που περιορίζεται και εξαντλείται σε δηλώσεις ανθρωπιστικού περιεχομένου και κινήσεις ευτελούς ελεημοσύνης, που ως αποτέλεσμα έχουν το χάος και ως εκ τούτου την ενεργοποίηση ενστίκτων αυτοσυντήρησης που οδηγούν σε μισάνθρωπες εκδηλώσεις.

Υπεύθυνη ανθρωπιστική στάση είναι η χάραξη πολιτικής που δημιουργεί συνθήκες ασφαλούς συμβίωσης και συνύπαρξης των πολιτών αυτής της χώρας και των ανθρώπων που βιώνουν την καταστροφή των δικών τους χωρών. Με πολιτικές επιλογές που θέτουν όρια στην παράνομη μετακίνηση αυτών των ανθρώπων, που τους τελευταίους μήνες έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, και εν τέλει θέτει και επιβάλλει με αυτόν τον τρόπο τους όρους της ασφαλούς και νόμιμης μετακίνησής τους.

Η συντεταγμένη πολιτεία, η εκλεγμένη εξουσία, αυτή και μόνον είναι αποκλειστικά αρμόδια να προστατεύσει όλους μας από την αναμενόμενη ανθρώπινη διαμάχη της οποία το αίτιο είναι το «ταπεινό» ένστικτο της επιβίωσης, με πρόγραμμα καθ’ ουσίαν πολιτικό που θα περιβάλλεται του νομοθετικού τύπου, κι όχι του τύπου των δηλώσεων.
Έχει έρθει η ώρα της θεσμοθέτησης σχετικής παιδείας, η οποία είναι παντελώς απούσα στη χώρας μας!

Πολλοί από εσάς ενδεχομένως σκεφτείτε ότι έχουμε βαρεθεί να ακούμε κριτικές προσεγγίσεις, πλην όμως σε μια δημοκρατία, η απουσία της κριτικής των πολιτών προς την εξουσία, είναι ανησυχητική έως τρομακτική, διότι η κριτική και η κρίση των πολιτών επιφέρει την εξέλιξη, τη βελτίωση, την πρόοδο!
Όπως ακριβώς τρομακτικό είναι να συνηθίσουν τα παιδιά μας στην καθημερινή θέα των εικόνων πόνου, και τότε η συνήθεια θα αποκοιμίσει την κριτική, την αντίδραση και την ουσιαστική δράση για την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας!

Οι Ερινύες, που θα έπρεπε να στοιχειώνουν τα «όνειρα» των υψηλά ισταμένων, ας μην επιτρέψουμε να γίνουν δικές μας Ερινύες που θα στοιχειώσουν την παιδική αθωότητα, το μέλλον, τη ζωή!

Πόπη Δεμερτζίδου– Παπαγιάννη
Δικηγόρος

περισσότερα

Δεν υπάρχει ασφαλής προσδιορισμός της ετυμολογίας του ονόματος και υπάρχουν διάφορες εκδοχές περί αυτού. Σύμφωνα με γλωσσολόγους, η κατάληξη -ροια είναι παράγωγο του ρήματος ρέω και προσδίδεται σε πόλεις πλούσιες σε υδάτινα αποθέματα, πράγμα το οποίο ισχύει για την περιοχή της Βέροιας. Το δε ρήμα φέρω στην αρχαία ελληνική ενέχει και την έννοια είμαι πλούσιος σε κάτι, εξ ου και η λέξη φερνή, που σημαίνει προίκα. Οι δε Τούρκοι κατακτητές την αποκαλούσαν Καραφέρρια, δηλαδή Μαυρο-Βέροια λόγω της καταχνιάς κατά την υγρή χειμερινή περίοδο. Παλιότερα η λέξη ορθογραφόταν Βέρροια (με δύο ρο).

Μια άλλη γλωσσολογική ερμηνεία αποδίδει την ονομασία της Βέροιας στη φράση φέρειν ρόιας που σημαίνει παράγει ρόδια, πράγμα το οποίο επίσης ισχύει για την περιοχή. Τούτο, όμως, ενδέχεται και να μην ευσταθεί, γιατί κατά την άποψη των ειδικών δεν ήταν δυνατόν να ευδοκιμούν στην περιοχή οι ροδιές λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών κατά τη χειμερινή περίοδο.
Σύμφωνα με τη μυθολογία η Βέροια είναι κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδος, ή κόρη του Αδώνιδος και της Αφροδίτης. Η πόλη λέγεται ότι κτίστηκε από το Μακεδόνα στρατηγό Φέρωνα, ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομά του (το γράμμα Φ εκείνη την εποχή στην περιοχή προφέρεται ως Β). Κατά την εκδοχή της μακεδονικής μυθολογίας η πόλη κτίστηκε από το βασιλιά Βέρητα, ο οποίος της έδωσε το όνομα της μιας από τις κόρες του. Τα ονόματα των γόνων του βασιλιά ήταν Βέροια, Μίεζα και Όλγανος και Ορέστης.
Την ονομασία Βέροια πήραν από τη μακεδονική μητρόπολη πολλές πόλεις του κόσμου, όπως η Βέροια ή Βερόη της Θράκης (πλέον Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας), το μετονομασθέν Χαλέπι της Συρίας, τα Βέρρια ή Βέρροια της Λακωνίας, η Berea του Οχάιο των Η.Π.Α. (και άλλοι οικισμοί της Αμερικής), μια συνοικία του Γιοχάνεσμπουργκ της Αφρικής, κ.ά. [3]

περισσότερα